Bu iş ortalama da ne zaman biter?
Amerikan Psikoloji Derneği’nin 2006 yılında yaptığı araştırmaya göre, aynı anda birden fazla işle uğraşan bireylerin, işlerine sınır getiren bireylere göre %40 lık bir performans kaybı yaşadığını ortaya konmuştur [3].
Toyota üretim sisteminin ideallerinden biri olan tek parça akışı (one-piece flow), aynı anda üzerinde çalışılan işlere sınır getirme pratiğine işaret etmektedir. Benzer şekilde, organizasyonlarda aynı anda üzerinde çalıştıkları işlere/projelere sınır getirilerek kalite artırılabilir ve iş teslim süreleri hızlandırılabilir. Devam eden işlere sınır koymanın diğer bir avantajı ise; işlerin/projelerin bitiş zamanları hakkında öngörüde bulunabilmek için bir alt yapı oluşturulmasıdır.
Çok basit bir soru gibi gözüken “Bu iş ortalama ne zaman biter?” sorusuna cevap verebilmek için sistemin kararlı bir yapıda olması gerekir. Diğer bir ifade ile Little formülünün uygulanabilir olması gerekir.
Örnek bir senaryo üzerinden gidelim. Aşağıdaki sisteminde gösterilen Kanban tahtasının toplam kapasitesi on altıdır.
Eğer, takım haftada ortalama iki iş bitiriyorsa, Kanban tahtasının analiz kolonuna çekilen (söz verilen) yeni bir iş ortalamada kaç haftada biter?
Cevap: Ortalama sekiz hafta içerisinde söz verilen bu yeni iş bitecektir. Diğer bir ifadeyle %50 olasılıkla sekiz hafta içerisinde bu iş tamamlanabilir. Aynı zamanda %50 olasılıkla yanılabilirim mesajını da karşı tarafa vermiş oluyoruz. Buradaki önemli nokta sistemin kararlı olduğu ve müşteriye veriye dayalı bir beklentinin oluşturulmuş olmasıdır (Service Level Expectation).
Kanban metodunun “Devam eden işleri sınırla” pratiği uygulanarak, Little formülünün tüm parametreleri bilinir hale gelmiştir. Bu sayede, veri odaklı öngörülerde (forecasting) bulunabilirsiniz. Önemli olan diğer bir noktada bir kere öngörüde bulunmak değil, veri odaklı olarak sürekli öngörüler (continuous forecasting) yapabilme kabileyeti elde etmekdir.
